zifiri karanlık

hiçbir şeyin görülemeyeceği kadar karanlık olma durumu.

amına kodumun sultangazi’sinin her gece olağan duruma gelen elektrik kesintisi yüzünden alıştığımız durum. çok garip oluyor ama ya. göz bebeklerinin büyüdüğünü hissediyor insan. en ufak da olsa ışık sızıntısı görmek istiyor. hafiften korkutucu da olmuyor değil. hayır yani gece vakti mahalledeki zencilerden birisi evini karıştırıp, bizim eve gelse de yanlışlıkla karısının yerine benim ağzıma verse bunun hesabını kim verecek?

o ara sigara yakmaya çalışmak sonra kullugun yerini şaşırmak mecbur telefon ışığı açmak ve tüm atmosferi bozmak söyleyeceklerim bu kadar..

çok ilginç şeyler yaşanılabilecek durum. yıllar yıllar önce gece iki sularında tüm mahallenin ışıkları ben tuvalette giderken kesilmişti. yemin ederim kör oldum sandım. ben tam "ulan nasıl durup dururken kör olurum amk, acaba anneme seslensem mi?" diye düşünüp olayı tartmaya çalışırken ışıklar geri gelmişti. hayır elin yaşadığı yerde ışıklar gider, yıldızlar görünür en azından hoş bir ortam yaşanır. amına koyduğumun semtinde samanyolu mu yok anlayamadım.